Aluminium emmer	Moedermodel	Negatief model
Negatief kern	Kernbak	Model

Mede omdat er nog diverse vragen waren en de nodige maten ontbraken ben ik samen met Leo van Rensen op carnavalsdinsdag 20 februari 2007 weer naar Sliedrecht geweest. Tevens van de gelegenheid gebruik gemaakt om in het museum te kijken hoe andere bouwers het maken van emmers hebben opgelost. De meesten hebben deze van dun plaatmateriaal gemaakt en aan elkaar gelast of geschroefd. Ze zien er niet slecht uit, doch de details sneuvelen bij deze methode het eerst. Omdat ik in een aluminumgieterij werk, kwam de gedachte op om ze dan maar te gieten in aluminium. Ook dit zou niet gemakkelijk worden. Wil je het op schaal maken dan wordt de wanddike van de emmer ca. 1.5. tot 2 mm dik. Voor het gieten van aluminum in zand heb je normaal gesproken minimaal 4 mm nodig. Omdat we samen 80 emmers nodig hadden, hebben we na veel wikken en wegen besloten toch een poging te wagen en ze te gieten in aluminum. Hiervoor is het noodzakelijk dat je eerst een moedermodel maakt en hiervan vervolgens een model en kernbak. Als deze gereed zijn dan dient voor iedere emmer een zandvorm en een zandkern gemaakt te worden. Vervolgens eerst een emmer gegoten om te zien hoe het resutaat was. De eerste emmer bleek niet helemaal volgelopen te zijn. De gekozen giettemperatuur van 750 graden bleek toch nog te laag. Weer een proef gemaakt met een giettemperatuur van 780 graden. En jawel, het leverde een bruikbare emmer op. Vervolgens negentig emmers gegoten waarvan er uiteindelijk tachtig stuks bruikbaar waren.