Tijdens een wandeling nu ruim twee jaar geleden, zag ik het pontje varen en tijdens de overtocht heb ik met de kapitein gesproken. Toen ik vertelde dat ik aan modelbouw deed, maakte hij de opmerking dat hij het wel leuk zou vinden als het op schaal nagebouwd zou gaan worden. Heb vervolgens met Hans en Henk een bezoek gebracht en de nodige foto’s en maten genomen. Maar ik zou graag ook willen weten hoe de onderkant er uit zag. Contact opgenomen met de Rederij Fransbergen, maar zij hadden geen tekeningen. Wel een naam en adres van de bouwheer. Bij navraag bleek hij niet meer in Neer maar waarschijnlijk in Duitsland te wonen. Dus zoeken maar. Doch Neer is niet zo groot en er wonen diverse mensen die Bongers heten. Bij het tweede telefoontje had ik de zoon van dhr. Bongers aan de lijn. Van hem kreeg ik de adresgegevens van zijn vader. Na contact opgenomen te hebben zijn we op bezoek gegaan bij dhr. Bongers. Hij had de nodige afbeeldingen en verhalen, maar tekeningen waren er niet gemaakt door hem. Hij wist wel de naam van de werf. Dat was ’t Oude Maasje in Waspik. Zij hebben wel een tekening laten maken en daar heb ik een kopie van gekregen. Maar als zo vaak, stemmen de werkelijkheid en de tekeningen niet helemaal overeen. Dus wist ik het nog niet. Maar opeens schoot me te binnen dat dhr. Bongers tijdens het eerste bezoek op merkte nog meer foto’s te hebben maar deze zo snel niet had kunnen vinden. Heb hem gemaild en gevraagd om nog een keer te zoeken. Enkele dagen later kwam bericht dat hij er nog meer gevonden had. Het waren foto’s van de bouw op de werf en van de tewaterlating. En ja, de gehele onderkant stond er duidelijk op. Dus de bouw kon beginnen. Gestart om de gehele pont op tekening te zetten. Daar bleek dat het veerpont licht gebouwd moest worden omdat het dek vrij dicht op het wateroppervlak licht. Dus de romp uitvoeren in polyester. Dan heb je geen spanten nodig. En dat spaart weer gewicht.